Πνευματική Αφύπνιση Λόγοι Β΄ Αγίου Παϊσίου 375σελ

Πνευματική Αφύπνιση Λόγοι Β΄ Αγίου Παϊσίου 375σελ. Πρόκειται για τον δεύτερο τόμο από την σειρά των βιβλίων λόγοι Γέροντος Παϊσίου, που δημιούργησε το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στην Σουρωτή όπως τα υπαγόρευσε ο ίδιος ο Άγιος Παΐσιος, που ήταν και ο Πνευματικός του Μοναστηριού.

Σήμερα είναι εκεί ενταφιασμένος και το προσκύνημα δέχεται χιλιάδες πιστούς κάθε χρόνο.

Ο δεύτερος αυτός τόμος απαρτίζεται από πέντε μέρη.

Το πρώτο μέρος αναφέρεται στην γενική αδιαφορία και ανευθυνότητα που παρατηρούνται στην εποχή μας και στο χρέος του συνειδητού Χριστιανού να βοηθήσει την κατάσταση με την διόρθωση του εαυτού του, την συνετή συμπεριφορά, την ομολογία πίστεως και την προσευχή.

Αναφέρει ο Γέροντας Παΐσιος σε κάποιο σημείο.

«Δεν λέω να πάρουμε πλακάτ, αλλά να υψώνουμε τα χέρια μας προς τον Θεό».

Στο δεύτερο μέρος ο Γέροντας, χωρίς να σε περιορίζει σε συγκεκριμένο αγώνα, ανάβει τον ζήλο για πνευματική εργασία.

Απομένει από εκεί και πέρα ο καθένας να αγωνισθεί ανάλογα με τις δυνάμεις του και το φιλότιμό του, για να ζήση την εν Χριστώ ζωή, που είναι Παράδεισος από την γη.

Το τρίτο μέρος αναφέρεται στην μικρή κατοχή του Αντιχρίστου, που θα δώσει την ευκαιρία να ομολογήσουν οι Χριστιανοί και πάλι Χριστό, όπως στο Άγιο Βάπτισμα – συνειδητά όμως αυτήν την φορά –, να αγωνισθούν και να χαρούν εκ προοιμίου την νίκη του Χριστού κατά του σατανά.

Την ευκαιρία αυτή θα την ζήλευαν, όπως έλεγε ο Γέροντας, οι Άγιοι.

“Πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνισθούν. Βρεθήκαμε εμείς… Δεν ήμασταν άξιοι! Τουλάχιστον να το αναγνωρίζουμε. Για να αντιμετωπισθεί σωστά η περίοδος αυτή, απαιτείται να καλλιεργηθεί ιδιαίτερα η παλληκαριά και το πνεύμα της θυσίας”.

Στο τέταρτο μέρος, που αναφέρεται στην θεία πρόνοια, στην πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό, και στην θεία βοήθεια, οδηγείται κανείς στην πηγή, από την οποία αντλεί την δύναμη να αντιμετωπίση οποιαδήποτε δυσκολία.

Τέλος, στο πέμπτο μέρος τονίζεται η αναγκαιότητα και η δύναμη της καρδιακής προσευχής, που είναι όπλο ισχυρό για την καταπολέμηση του κακού, το οποίο εξαπλώνεται όλο και περισσότερο.

Οι μοναχοί καλούνται να βρίσκωνται σε «κατάσταση συναγερμού», όπως οι στρατιώτες εν καιρώ πολέμου, για να βοηθούν συνέχεια με την προσευχή τον κόσμο, και να προσέξουν να μην αλλοιωθή το γνήσιο πνεύμα του Μοναχισμού, για να μείνη μαγιά για τις επόμενες γενιές.

Το τελευταίο αυτό μέρος κλείνει με το κεφάλαιο που ορίζει ποιο είναι το βαθύτερο νόημα της ζωής και επισημαίνει την ανάγκη της μετανοίας.

στο χρέος του συνειδητού Χριστιανού να βοηθήσει την κατάσταση

Αγιος Παισιος βιβλιο